Wegetarianizm ma korzenie religijne i filozoficzne, raczej rzadko przechodzi się nań z pobudek zdrowotnych, choć i takie sytuacje nie należą do rzadkości. Czasami dieta wegetariańska tj. dieta pozbawiona mięs i (ewentualnie) innych produktów pochodzenia zwierzęcego jest traktowana jako dieta odchudzająca lub dieta mająca na celu odciążyć organizm i oczyścić z zalegających w nim toksyn.
| POLECAMY: |
|
|
|
|
|
Wegetarianizm zakłada wykluczenie z codziennego menu mięs, a w zależności od odmiany tego modelu żywienia, bo i takowe istnieją, zalecane jest też całkowite wyeliminowanie z diety nabiału, serów czy jaj, albo skupienie się na określonej grupie pokarmów. Wegetarianizm nie jest jednak dietą, nie jest też chwilową modą, która pojawiła się niedawno na fali zachwytu zdrowym życiem i zdrowym odżywianiem. To de facto jeden z elementów systemu religijno-filozoficznego wykształconego niezależnie w Indiach (mniej więcej dwa tysiące lat przed naszą erą) i na kontynencie europejskim w czasach antycznych.
W każdym przypadku wegetarianizm związany był z religią lub filozofią (etyką). Nie jedzono mięs z uwagi na jedność człowieka i zwierząt uznając, że zjadanie tych drugich jest niemoralne i nieetyczne.
W chrześcijaństwie dieta bezmięsna nigdy nie była traktowana jako wymóg, tym niemniej w ramach częstych postów związanych z celebracją niektórych świąt chrześcijańskich zalecano powstrzymanie się od jedzenia mięsa. Część wyznawców chrześcijaństwa stosowała wręcz dietetyczne ascezy i głodówki zbliżając się w tym do dalekowschodnich mnichów. Współcześnie wegetarianizm rozwija się jako ruch o podłożu filozoficzno - etycznym. W żadnym wypadku nie jest tylko i wyłącznie dietą, a raczej świadomie wybranym sposobem na życie.
Odmiany wegetarianizmu
Wegetarianizm sensu stricto, zgodnie z tradycją i pewnymi ustaleniami formalnymi (spotkania, zjazdy, konferencje) jest sposobem odżywiania eliminującym mięso i powstające z niego produkty, ta klasyczna odmiana wegetarianizmu nazywana jest laktoowowegetarianizmem, można w niej spożywać jaja, nabiał i miód. Oprócz tego istnieje szereg odmian diet wegetariańskich, oto niektóre z nich:
- laktowegetarianizm - oprócz mięs eliminuje również jajka, za to nie wyklucza spożycia mleka i jego przetworów,
- owowegetarianizm - eliminuje mleko i nabiał za to dopuszcza zjadanie jajek,
- weganizm - wyklucza spożycie jakichkolwiek produktów pochodzenia zwierzęcego, również miód wzbudza w tym przypadku pewne kontrowersje. Generalnie weganizm jest stylem życia, w którym niedopuszczalne jest stosowanie, posługiwanie się czy używanie jakichkolwiek produktów, które mogły być stworzone w oparciu o produkty zwierzęce. Weganin odrzuca kosmetyki testowane na zwierzętach, nie nosi skórzanej odzieży itp.,
- witarianizm - zaleca spożywanie produktów świeżych, teoretycznie nie musi łączyć się z wegetarianizmem, ale w praktyce witarianizm jest z nim nierozerwalnie związany,
- fruktarianizm - wyklucza pokarmy, których przygotowanie mogłoby uśmiercić roślinę. Fruktarianie nie jedzą sałat i większości warzyw. Spożywają natomiast owoce - ich zbiór nie wpływa bowiem na kondycję rośliny, z której pochodzą (a na pewno nie powoduje jej śmierci).
Czy wegetarianizm jest zdrowy?
Na świecie aż roi się od zagorzałych zwolenników i zagorzałych przeciwników tego stylu życia i modelu żywienia. Jedni usiłują przekonać społeczeństwo, że ludzie są gatunkiem mięso- a przynajmniej wszystkożernym, inni twierdzą, że natura zaprogramowała nas do jedzenia roślin wskazując dodatkowo na naszych zwierzęcych "krewnych" tj. małpy, które w większości odżywiają się roślinami. Tymczasem prawda leży gdzieś pośrodku.
Nawet jeśli zostaliśmy zaprogramowani do zjadania takich a nie innych pokarmów mięsa jemy od wielu tysiącleci jeśli nie setek tysięcy lat. Ludzki organizm jest tak doskonałym mechanizmem, że potrafi przystosować się do każdej diety, z jego punktu widzenia ważny jest po prostu dostęp do składników odżywczych. Czy wszystko jedno jaki pokarm da mu więcej szczęścia? Niekoniecznie, bo się różnimy i tak niektórzy z nas lepiej czują się na diecie mięsnej inni doskonale funkcjonują zjadając jedynie warzywa, zboża i owoce, a jeszcze innym same warzywa i owoce nie wystarczają i dodają do diety nabiał i jajka. Dopóki odżywiając się w jakiś sposób (nieważne mięsny czy bezmięsny) nie rujnujemy organizmu (a to akurat można szybko poczuć) dopóty możemy mówić o tym, że odżywiamy się zdrowo.
W każdym przypadku wegetarianizm związany był z religią lub filozofią (etyką). Nie jedzono mięs z uwagi na jedność człowieka i zwierząt uznając, że zjadanie tych drugich jest niemoralne i nieetyczne.
W chrześcijaństwie dieta bezmięsna nigdy nie była traktowana jako wymóg, tym niemniej w ramach częstych postów związanych z celebracją niektórych świąt chrześcijańskich zalecano powstrzymanie się od jedzenia mięsa. Część wyznawców chrześcijaństwa stosowała wręcz dietetyczne ascezy i głodówki zbliżając się w tym do dalekowschodnich mnichów. Współcześnie wegetarianizm rozwija się jako ruch o podłożu filozoficzno - etycznym. W żadnym wypadku nie jest tylko i wyłącznie dietą, a raczej świadomie wybranym sposobem na życie.
Odmiany wegetarianizmu
Wegetarianizm sensu stricto, zgodnie z tradycją i pewnymi ustaleniami formalnymi (spotkania, zjazdy, konferencje) jest sposobem odżywiania eliminującym mięso i powstające z niego produkty, ta klasyczna odmiana wegetarianizmu nazywana jest laktoowowegetarianizmem, można w niej spożywać jaja, nabiał i miód. Oprócz tego istnieje szereg odmian diet wegetariańskich, oto niektóre z nich:
- laktowegetarianizm - oprócz mięs eliminuje również jajka, za to nie wyklucza spożycia mleka i jego przetworów,
- owowegetarianizm - eliminuje mleko i nabiał za to dopuszcza zjadanie jajek,
- weganizm - wyklucza spożycie jakichkolwiek produktów pochodzenia zwierzęcego, również miód wzbudza w tym przypadku pewne kontrowersje. Generalnie weganizm jest stylem życia, w którym niedopuszczalne jest stosowanie, posługiwanie się czy używanie jakichkolwiek produktów, które mogły być stworzone w oparciu o produkty zwierzęce. Weganin odrzuca kosmetyki testowane na zwierzętach, nie nosi skórzanej odzieży itp.,
- witarianizm - zaleca spożywanie produktów świeżych, teoretycznie nie musi łączyć się z wegetarianizmem, ale w praktyce witarianizm jest z nim nierozerwalnie związany,
- fruktarianizm - wyklucza pokarmy, których przygotowanie mogłoby uśmiercić roślinę. Fruktarianie nie jedzą sałat i większości warzyw. Spożywają natomiast owoce - ich zbiór nie wpływa bowiem na kondycję rośliny, z której pochodzą (a na pewno nie powoduje jej śmierci).
Czy wegetarianizm jest zdrowy?
Na świecie aż roi się od zagorzałych zwolenników i zagorzałych przeciwników tego stylu życia i modelu żywienia. Jedni usiłują przekonać społeczeństwo, że ludzie są gatunkiem mięso- a przynajmniej wszystkożernym, inni twierdzą, że natura zaprogramowała nas do jedzenia roślin wskazując dodatkowo na naszych zwierzęcych "krewnych" tj. małpy, które w większości odżywiają się roślinami. Tymczasem prawda leży gdzieś pośrodku.
Nawet jeśli zostaliśmy zaprogramowani do zjadania takich a nie innych pokarmów mięsa jemy od wielu tysiącleci jeśli nie setek tysięcy lat. Ludzki organizm jest tak doskonałym mechanizmem, że potrafi przystosować się do każdej diety, z jego punktu widzenia ważny jest po prostu dostęp do składników odżywczych. Czy wszystko jedno jaki pokarm da mu więcej szczęścia? Niekoniecznie, bo się różnimy i tak niektórzy z nas lepiej czują się na diecie mięsnej inni doskonale funkcjonują zjadając jedynie warzywa, zboża i owoce, a jeszcze innym same warzywa i owoce nie wystarczają i dodają do diety nabiał i jajka. Dopóki odżywiając się w jakiś sposób (nieważne mięsny czy bezmięsny) nie rujnujemy organizmu (a to akurat można szybko poczuć) dopóty możemy mówić o tym, że odżywiamy się zdrowo.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz